روزِ خوبی بود..........امروز؛

هیچ صفری اضافه نشد

به هِزار غمی که داشتم...!!!

دُختـَرے نیسـتـَم کـه هـَرزگـــے کـُنـَم!


زنـانگــے وَ مـُـحَـبـَتم را

بـا هـَر مــردے تقسـیم نمـے کنم

عشـقَم تنها خــاص ِ یکـــ نـفر اَســت

غـَرق ِ عـــــشــــــق خواهــم کرد

آنکه خاص ِ من باشـد

طــورے کـه بـــے نیاز شـود از عـشق،

ســیرابــ شـود از زندگـــے ...
تا جــان به در بـَرَم، آغوشـَم تنها سـَهم اوسـتــــ...

در ایـن روزهـاے ِ انـقـراض نـســـــ ـ ـــل ِ مـَـرد !

چـه لـذتــی دارد زن بــودن ...

جهـــــــــ ـ ـ ـــان سوم جائیــــست کـــهـ...

مردم با اشتــــیاق برای صحــــنه اعــــ ـ ـ ـ ــــدام جمـــع می شوند...

امــــا با نـــفرت به صحنـــه بوســـیدن دو عاشــــق نگــــاه می کنند...

زیســــتن با این مردمـــان دردناک اســـتــ...

اونی که تو "گــــــذشتش" مارو از دست داد

"ریــــــــــد" تو آیندش !!!

کافیــــست منتظر باشی کنار خیابان...
اولـــــــین ماشین ها قطار می شوند...
اگر ســـوار شوی در ضاهر همه چیز خوب است اما او دارد در دل به تو فاحشه می گوید و تنـــها به یک هدف که تن توست فکـــر می کند...
ولـــی اگر سوار نشوی و جوابشان را ندهی...[!]
دشنام هایشان شروع می شود...

سکوت می کنم به حال این آدم ها...

داســـــــــتان یک دختر ایرانـــی:

افتخار پدرم پرده میــــان پاهای من است
افتخار برادرم طرز لباس پوشـــــیدن من است
این تازه اول داستان یک دختر ایرانی است
پسرها ازمن ســـکس میخواهند...
جالب است آخرهم میگویند تو فاحشه ای...
چون قبلا سکس با دیگری داشته ای...
اینجا همه چیز عجیب است ...
روزی کـــه خانه خالی باشد تو فرشته ای هستی که بر او نازل شدی و روزی که سیر باشد فاحـــــــــــشه..:(

مــَــטּ زنـــَــم (!!

مـَـــرآ پریشــ♥ــآنــــے موهــــــآیت نـَــــــﮧ !!!
.
.

مـَـــــرآ تـــ♥ـــﮧ ریـــش ِ خَستـــــﮧ اَت ...

לیوانـــــﮧ مے ڪُـنــל ...(!)

اینجـآ زمیـن اســتــ ...

رسـم آدم هـآیـش عجیـب اسـتــ ...

اینجـآ گـُم که بشـوی،

به جـای اینکه دنبـآلت بگردنــد،فــراموشت میکـُنــند..

زیـآد که خوب بـآشه،زیـآدی میشـوی!

زیـآد که دم دسـت بـآشی،تکـراری میـشوی!

زیـآد که بخـندی،برچـسـب دیوانـگی میخـوری!
اینجـآ فقـط بـرای خودت زنـدگی کـُن.....

دلتنــــگی یعــــنــــی

اذان مغــــرب به افــــق چــــشــــم‌هــــای کــــســــی!

اینبـآر کهـ کـسی اومــَد،

نمیگـَم بـــرو

حتـی نمیگم کـسی دیگه رو میخـوام...

فقط میگــم:

ببیـــن!مـَن شکسـتهـ ام!

خستهـ ام..

کمـی آرومم کـــُن
همیــن

خــَنده ام میگــیرد،

وقـتی پـس از مــُدت هآ بی خــبری...

بی آنکه یک بــآر

سـراغی از مـَن بگیـــری،

میگـویی:دلـَم بـرات تنـگ شـُده

یـآ مـَرا به بــآزی گــرفته ایــ

یـآ معـنی دلتــَنگی را نمیفـَهمی...
دلتــَنگی ات ارزانــی خودَتــــ

زرد است که لبریز حقایق شده است / تلخ است که با درد موافق شده است
شاعر نشدی وگرنه می فهمیدی / پاییز بهاری است که عاشق شده است . . .

*****************
نه بهار با هیچ اردیبهشتی
نه تابستان با هیچ شهریوری
ونه زمستان با هیچ اسفندی
اندازه پاییز به مذاق خیابانها خوش نیامد
پـائیز مــهری داشـت کـه بـــَر دل هـر خیـابان مـی نشست . . .
.

برگ های پاییزی
سرشار از شعور ِ درخت اند
و خاطرات ِ سه فصل را بر دوش می کشند
آرام قدم بگذار ….
بر چهره ی تکیده ی آن ها
این برگها حُرمت دارند..
درد ِ پاییز ،درد ِ ” دانستن ” است

بــﮧ سلامتـے اوטּ لامصبـــایـے ڪــﮧ از زنـבگیت رفتـטּ امــا از ایـטּ בل لعنتیت نرفتـטּ

ﺷــﻬﺮﯾـــﻮﺭ ﮐــﻪ ﮔــﺬﺷــﺖ ﺑــﺎ ﺳــﺮﺩﯾــﻪ ﻧــﮕﺎﻫــﺖ ...
ﺍﻣــﺎ ﺍﯼ ﮐــﺎﺵ
ﻣﻬــﺮ ﺑــﺎ ﻣــﻬــﺮﺕ ﺷــﺮﻭﻉ ﺷــــﻮﺩ...

دلـــَم گرفتــﮧ...
از همــﮧ ی بــی تفآوتــی هآ...
از همــﮧ فــَرآموشی هآ...
از هَمﮧ بــی اعتمــآدی هآ...
کــآش معلــمی بود و انشـ ـ ـــآیی مــی خوآســت...
"روزگــآر خود رآ چگونــه مــی گــُذرآنید؟؟؟.........."

نـشـــانی ام را می خـواســـتـی ؟

هــمـان مـحـلــه ی قـدیـمی پـائـیـز !

مـنتـظرم هـــنـوز ...

اما زرد

اما خشــڪـ

گاهی بیـاد می آورم تــو را

زیـر پـا ڪه می مـــانـم ...

تنهایی یعنی یه وقتهایی هست میبینی فقط خودتی و خودت!



رفیق داری ولی

همــــــــدرد نداری!


خانواده داری


حمــــــــایت نداری!

عشق داری…






تکیـــــــــه گاه نداری!

مثل همیــــشه….






همه چــــــی داری…





و هیـــــچی نداری

آدم هـــایِ خــوب

از یـاد نمـیـرن

از دل نمـیـرن

از ذهـــن نـمیـرن

ولـــی زودتــر از ایــن کـــه فـکـــرش رو بـکـــنــی از پــیـشـت مــیــرن
.
.
.
.
.
.
.....

دل اگـر بستـــی

مُـحــکم نـبنــد ...

مُـواظِــب بــاش

،

گـِـره کــور نـــزنـی ...

روزی ...

او میـــــــــرود ...

و تـو میــــــمانی و یـک گـِـره کــور ...
.
.
.
.
.

تنـهــایـی بـد اسـت

،

امــا بـد تــر از آن ایـنسـت

کــه بخــواهـی تنـهــایــیت را بـــا آدم هــای مـجــازی پــر کـنــی

آدم هــایــی کــه بـــود و نـبــودشـان

،

بــه روشــن یــا خـــامــوش بـــودن یـــک چـــراغ بـستــگی دارد …
.
.
.
.
.
.....

مـی آیــــی . . .

عــــاشــق می کنــــی . . .

مـحـــو مــــیشـوی . . . .

تــا فــرامـوشـت مــی کـنـــم

،

دوبـــاره مـی آیــــی . . .

تــــازه مـی کنــــی خــاطــراتــت را . . .

مـحـــو مــــیشـوی . . . . .
.
.
.
.
.
....

ابتــدا ” شُمــ ـا ” بـــود

بعـــد ” عزیــ ـز دلــ َـﭞ ” شـــد

و

امـــروز دوبــاره ” شُمــ ـا ” شـده

درســﭞ مثــل وقتے ﮐﮧ خوابـــ مے بینے

و

صبحــ بـــاز مے گردے سر جـــاے ِ اولـــــ ـﭞ …
.
.
.
.
.
.....

ﻣﺮﺍ ﺑﺎﻭﺭ ﮐﻦ ...

ﻫﻤﺎﻧﻄﻮﺭ ﮐﻪ ﻫﺴﺘﻢ ...

ﺭﻧﮓ ﺧﻮﺩﻡ ...

ﻭ

ﻣﺮﺍ ﺁﻧﮕﻮﻧﻪ ﺑﺨﻮﺍﻩ ﮐﻪ ﺗﺮﺳﯿﻢ ﺷﺪﻩ ﺍﻡ ... ﺳﺎﺩﻩ

ﺳﺎﺩﻩ ....

اﯾﻦ ﺩﻝ ﮐﻮﭼﮑﻢ ﻣﯽ ﺷﮑﻨﺪ ﻭﻗﺘﯽ ...

ﺍﺯ ﺑﺎﻭﺭﻫﺎﯼ ﻏﻠﻂ ﺟﺎﻣﻪ ﻣﯽ ﺑﺎﻓﯽ ﻭ ﺑﻪ ﺯﻭﺭ ﺑﺮ ﺗﻨﻢ ﻣﯽﮐﻨﯽ

ﺁﻫﺴﺘﻪ ﻓﺮﻭ ﻣﯽ ﺭﯾﺰﻡ ...

ﺑﺎ ﺻﺪﺍﯾﯽ ﺑﻠﻨﺪ
.
.
.
.
.
....

قــرارمـان...

فقـط ...

یـک “مــانیــتورِ” کـوچـک بـــود

امّــا ...

اکنــون ...

قلبـــم را ببـین ...

که بــا هــر”آف” شدنــت ..

چــگونـه ...

بـیقــرارِ “آمــدنــت” مـی شـــود
.
.
.
.
....

{ رَفـتـے } بــهـــ دَرکـــــ ...

وعــده ے مــا آن روزی بـاشـد کـِـه بـــراے { گــرمــے } دَسـتـانــــــم ...

{ بـوســــــــــه } هـایــم

وَ

{ آغــــــــــوشَــم}

مِــثـــل {سَـگــــ }

{ لـَـه لـَـه } بــزنــے ..
.
.
.
.
.
.....

◘نمـےگـذاشـــــتـمـ دِلــــمـ را بـِـبــرے

◘ اگــر مـےدانستــمـ

◘زنــدگـــےِ بعـــد از تــ♥ــو

◘ چـقــدر دِل مـے خـــواهــَــد ...!!!♥♥♥

بآورتـــ بِشَود یآ نـﮧ


روزﮮ مـﮯ رسُد کـﮧ دِلَتــ برآﮮ هیچ کَس؛


بـﮧ اَندآزه ﮮ مَـטּ تَنگــ نَـפֿوآهَد شُد


برآی نِگآه کَردَنمـــ


כֿـَندیدنمـــ


اَذیتـــ کردَنمــــ


برآی تَمآم لَحظآتـﮯ کـﮧ دَر کـ ـنارَم دآشتی


روزﮮ خوآهد رسید کـﮧ در حَسرَت تِکرآر دوبآره مَـטּ خوآهـﮯ بود


می دآنم روزﮮ کـﮧ نبآشَم "هیچکَس تکرآر مـטּ نخوآهد شُد

سرنوشتم چیز دیگر را روایت می کند...

بی تعارف این دلم خیلی هوایت می کند...

قلب من با هر صدا با هر تپش با هر سکوت..

غرق در خون یکنفس دارد صدایت می کند..