اینجـآ زمیـن اســتــ ...

رسـم آدم هـآیـش عجیـب اسـتــ ...

اینجـآ گـُم که بشـوی،

به جـای اینکه دنبـآلت بگردنــد،فــراموشت میکـُنــند..

زیـآد که خوب بـآشه،زیـآدی میشـوی!

زیـآد که دم دسـت بـآشی،تکـراری میـشوی!

زیـآد که بخـندی،برچـسـب دیوانـگی میخـوری!
اینجـآ فقـط بـرای خودت زنـدگی کـُن.....

دلتنــــگی یعــــنــــی

اذان مغــــرب به افــــق چــــشــــم‌هــــای کــــســــی!

اینبـآر کهـ کـسی اومــَد،

نمیگـَم بـــرو

حتـی نمیگم کـسی دیگه رو میخـوام...

فقط میگــم:

ببیـــن!مـَن شکسـتهـ ام!

خستهـ ام..

کمـی آرومم کـــُن
همیــن

خــَنده ام میگــیرد،

وقـتی پـس از مــُدت هآ بی خــبری...

بی آنکه یک بــآر

سـراغی از مـَن بگیـــری،

میگـویی:دلـَم بـرات تنـگ شـُده

یـآ مـَرا به بــآزی گــرفته ایــ

یـآ معـنی دلتــَنگی را نمیفـَهمی...
دلتــَنگی ات ارزانــی خودَتــــ

زرد است که لبریز حقایق شده است / تلخ است که با درد موافق شده است
شاعر نشدی وگرنه می فهمیدی / پاییز بهاری است که عاشق شده است . . .

*****************
نه بهار با هیچ اردیبهشتی
نه تابستان با هیچ شهریوری
ونه زمستان با هیچ اسفندی
اندازه پاییز به مذاق خیابانها خوش نیامد
پـائیز مــهری داشـت کـه بـــَر دل هـر خیـابان مـی نشست . . .
.

برگ های پاییزی
سرشار از شعور ِ درخت اند
و خاطرات ِ سه فصل را بر دوش می کشند
آرام قدم بگذار ….
بر چهره ی تکیده ی آن ها
این برگها حُرمت دارند..
درد ِ پاییز ،درد ِ ” دانستن ” است