ابتــدا ” شُمــ ـا ” بـــود

بعـــد ” عزیــ ـز دلــ َـﭞ ” شـــد

و

امـــروز دوبــاره ” شُمــ ـا ” شـده

درســﭞ مثــل وقتے ﮐﮧ خوابـــ مے بینے

و

صبحــ بـــاز مے گردے سر جـــاے ِ اولـــــ ـﭞ …
.
.
.
.
.
.....

ﻣﺮﺍ ﺑﺎﻭﺭ ﮐﻦ ...

ﻫﻤﺎﻧﻄﻮﺭ ﮐﻪ ﻫﺴﺘﻢ ...

ﺭﻧﮓ ﺧﻮﺩﻡ ...

ﻭ

ﻣﺮﺍ ﺁﻧﮕﻮﻧﻪ ﺑﺨﻮﺍﻩ ﮐﻪ ﺗﺮﺳﯿﻢ ﺷﺪﻩ ﺍﻡ ... ﺳﺎﺩﻩ

ﺳﺎﺩﻩ ....

اﯾﻦ ﺩﻝ ﮐﻮﭼﮑﻢ ﻣﯽ ﺷﮑﻨﺪ ﻭﻗﺘﯽ ...

ﺍﺯ ﺑﺎﻭﺭﻫﺎﯼ ﻏﻠﻂ ﺟﺎﻣﻪ ﻣﯽ ﺑﺎﻓﯽ ﻭ ﺑﻪ ﺯﻭﺭ ﺑﺮ ﺗﻨﻢ ﻣﯽﮐﻨﯽ

ﺁﻫﺴﺘﻪ ﻓﺮﻭ ﻣﯽ ﺭﯾﺰﻡ ...

ﺑﺎ ﺻﺪﺍﯾﯽ ﺑﻠﻨﺪ
.
.
.
.
.
....

قــرارمـان...

فقـط ...

یـک “مــانیــتورِ” کـوچـک بـــود

امّــا ...

اکنــون ...

قلبـــم را ببـین ...

که بــا هــر”آف” شدنــت ..

چــگونـه ...

بـیقــرارِ “آمــدنــت” مـی شـــود
.
.
.
.
....

{ رَفـتـے } بــهـــ دَرکـــــ ...

وعــده ے مــا آن روزی بـاشـد کـِـه بـــراے { گــرمــے } دَسـتـانــــــم ...

{ بـوســــــــــه } هـایــم

وَ

{ آغــــــــــوشَــم}

مِــثـــل {سَـگــــ }

{ لـَـه لـَـه } بــزنــے ..
.
.
.
.
.
.....

◘نمـےگـذاشـــــتـمـ دِلــــمـ را بـِـبــرے

◘ اگــر مـےدانستــمـ

◘زنــدگـــےِ بعـــد از تــ♥ــو

◘ چـقــدر دِل مـے خـــواهــَــد ...!!!♥♥♥

بآورتـــ بِشَود یآ نـﮧ


روزﮮ مـﮯ رسُد کـﮧ دِلَتــ برآﮮ هیچ کَس؛


بـﮧ اَندآزه ﮮ مَـטּ تَنگــ نَـפֿوآهَد شُد


برآی نِگآه کَردَنمـــ


כֿـَندیدنمـــ


اَذیتـــ کردَنمــــ


برآی تَمآم لَحظآتـﮯ کـﮧ دَر کـ ـنارَم دآشتی


روزﮮ خوآهد رسید کـﮧ در حَسرَت تِکرآر دوبآره مَـטּ خوآهـﮯ بود


می دآنم روزﮮ کـﮧ نبآشَم "هیچکَس تکرآر مـטּ نخوآهد شُد

سرنوشتم چیز دیگر را روایت می کند...

بی تعارف این دلم خیلی هوایت می کند...

قلب من با هر صدا با هر تپش با هر سکوت..

غرق در خون یکنفس دارد صدایت می کند..